Θέατρο και ετερότητα : θεωρία, δραματουργία και θεατρική πρακτική : πρακτικά ΣΤ' Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου, Ναύπλιο 17-20 Μαΐου 2017 / επιστημονική επιμέλεια Μαρία Βελιώτη-Γεωργοπούλου, Ιωάννα Καραμάνου.

Περιλαμβάνει περιλήψεις στα αγγλικά.

Περιλαμβάνει βιβλιογραφίες.

τ.1. Α.ΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ Η ΑΠΟΤΥΠΩΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ (Επιμ. Μαρία Βελιώτη-Γεωργοπούλου) ΕΝΑΡΚΤΗΡΙΑ ΟΜΙΛΙΑ -- Βάλτερ Πούχνερ. Το θέατρο και το έτερον. Μικρή φιλοσοφία του θεάτρου -- Ι. ΔΙΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΕΣ ΑΝΑΓΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ -- Γιώργος Π. Πεφάνης. Το φιλοσοφικό bestiarium στη θεατρική σκηνή. Derrida, Agamben, García -- Αφροδίτη Σιβετίδου. Ο ποιητής ως έτερος: μια παρουσία in absentia -- Μαρία Βελιώτη-Γεωργοπούλου. Ο οικείος «άλλος». Η κούκλα Δικαιοσύνη του Θεάτρου του Ήλιου ως πρωταγωνίστρια κοινωνικών κινημάτων -- Αθηνά Δ. Μιράσγεζη. Ο Άλλος ως Εχθρός -- Εύη Προύσαλη. Θεατρική Τέχνη: το μέλλον μιας ετεροτοπίας -- ΙΙ. Η ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ «ΑΛΛΟΥ»: ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΗ ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ -- Εμμανουέλα Βογιατζάκη-Κρουκόβσκι, Αύρα Σιδηροπούλου. Ετερότητα και μετά-ανθρώπινο παραστατικό σώμα -- Αντωνία Βασιλάκου. Το γκροτέσκο σώμα ως το έτερο σώμα του ηθοποιού -- Χρύσα Μάντακα. Σωματική ταυτότητα-ετερότητα και ενδυματολογική πρακτική -- Στεριανή Τσιντζιλώνη, Δήμητρα Κονδυλάκη. Δραματουργίες του πραγματικού στο θέατρο και στο χορό -- Μαρία Κονομή. Έμφυλες χωρικότητες και δημόσιος χώρος: καλλιτέχνιδες της περφόρμανς, τόπος και ετεροτοπία -- Σωτήρης Θεοχαρίδης, Αιμίλιος Χαραλαμπίδης. Η πρόσληψη του άλλου στην «ανθρώπινη κατάσταση» του Κύπριου: ρωγμή στην ενότητα του κυρίαρχου λόγου μέσα από τρεις πρακτικές
θεάτρου -- Γιώργος Σαμπατακάκης. H queer αισθητική του 21ου αιώνα. Αντικανονικότητα και
κανονικοποίηση (Η Νέα Ελληνικότητα) -- Ζωή Βερβεροπούλου. Το θέατρο και το δικαστήριο: από την ετερότητα στη σύγκλιση. -- Β. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ «ΑΛΛΟΥ» ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ (Επιμ. Ιωάννα Καραμάνου) -- Ι ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΛΗΨΗ -- Lorna Hardwick. Heightened Receptivities: When ancient and modern meet in Greek tragedy -- Gonda Van Steen. Sophocles’ Oedipus: Acting on knowledge of performance and adoption -- Ελένη Παπαδογιαννάκη. Οι Πέρσες ως “έτεροι” στους Πέρσες του Αισχύλου -- Ελένη Καράμπελα. Φόβος πρὸς πύλαις κομπάζεται: Η διαχείριση του φόβου στους Επτά επί Θήβας -- Ευθαλία Παπαδάκη. Το όραμα των πολυεθνικών Ωκεανίδων: Η πορεία της Εύας Πάλμερ Σικελιανού προς ένα «διαφορετικό» χορό και η αναγέννηση της τραγωδίας -- Ιωάννα Ρεμεδιάκη. Φιλοκτήτης: ένας «ξένος» στο στρατόπεδο των Ελλήνων -- Άννα Μαυρολέων. Η έννοια της “φιλοξενίας” και η αποτύπωσή της στο αρχαίο
ελληνικό δράμα: Άλκηστις -- Ιωάννης Μ. Κωνσταντάκος. Car je est un autre: Ετερότητα και ταξιδιωτική αφήγηση στην αρχαία κωμωδία -- Θεόδωρος Παππάς. Τα πρόσωπα του δούλου και του ξένου στο θέατρο του Αριστοφάνη -- Ιωάννης Πανούσης. Η ετερότητα και το κωμικό: O Διόνυσος στους Βατράχους
του Αριστοφάνη -- Παναγιώτης Ηλιόπουλος. Ταυτότητα και ετερότητα στην τραγωδία Θυέστης του Σενέκα -- ΙΙ Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΘΕΑΤΡΟ: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ -- Valentina Di Napoli. Ξένων ἀφῆκε ἐλεύθερον Ὠφελίωνα: Δούλοι και απελεύθεροι σε αρχαία ελληνικά θέατρα -- Μαρία Μικεδάκη. Το τραγικό κοστούμι ως φορέας πολιτισμικής ετερότητας στη σκηνή του αρχαίου ελληνικού θεάτρου -- Αντωνία Μερτύρη. Η εικόνα του «άλλου» στην αρχαία ελληνική τέχνη και η σχέση της με το θέατρο: Απ’ τα «χαρωπά τέρατα» και τους τραγικούς «παραβάτες» της εγχώριας μυθιστορίας, στους Ηττημένους Γαλάτες και τα ανάτυπα από «τρέχοντα είδη» των ελληνιστικών κοσμοπόλεων -- III ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ ΝΕΩΝ ΕΡΕΥΝΗΤΩΝ -- Δέσποινα Καρέλλη. Το στοιχείο της ετερότητας στο τυπικό μοτίβο της ασυλίας στην αρχαία ελληνική τραγωδία -- Λεωνίδας Παπαδόπουλος. Διασχίζοντας τα σύνορα: Η θάλασσα ως όριο και δρόμος εξορίας στις Ικέτιδες του Αισχύλου. -- Τριαντάφυλλος Μποσταντζής. Το φαινόμενο της “περσολογίας” της δεκαετίας του 1930: H αξιοποίηση των Περσών του Αισχύλου από τους ξένους φοιτητικούς θιάσους και
οι παραστάσεις τους στην Ελλάδα -- Κωνσταντίνα Σοφιάδου. Κοινωνική ετερότητα στις κωμωδίες του Αριστοφάνη: Η περίπτωση των δούλων -- Σοφία Μπαλτζώη. Μαύρη Θάλασσα: Το αρχαίο θέατρο σε μια «άλλη» γη. --

τ.2. A. H ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ «ΑΛΛΟΥ» ΣΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ
I.ΕΚΦΑΝΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ -- Αθανάσιος Μπλέσιος. Η ετερότητα του θανάτου σε σχέση με τον έρωτα στη νεοελληνική δραματουργία -- Κωνσταντίνος Κυριακός. Η ερωτική διαφορά στην ελληνική δραματουργία και σκηνή. Από την «χαρτογράφηση» στον «κανόνα».: Gay Gestus, Camp, Queer σκηνικοί κόσμοι -- Κωνσταντίνα Γεωργιάδη. Η ετερότητα της αγαμίας: η ταυτότητα της ανύπαντρης γυναίκας στο νεοελληνικό θέατρο -- Βαρβάρα Γεωργοπούλου. Κλεοπάτρα: μια ελληνίδα βασίλισσα μεταξύ Ανατολής και Δύσης στο μεταίχμιο δύο εποχών -- Kυριακή Πετράκου. O Βαυαρός ως “άλλος” στου Όθωνα τα χρόνια μέσα από τα μάτια του Μ. Χουρμούζη: εθνικός εχθρός -- Κωνσταντίνα Ριτσάτου. Ονειρόδραμα, φως στα σκοτάδια του Eαυτού ως Άλλου: Ο άρρωστος του Μίλτου Κουντουρά -- Μανώλης Σειραγάκης. Ο υπόκοσμος ως «άλλος» στο θέατρο πρόζας του Μεσοπολέμου: Το πουλί της νύχτας του Κωστή Μπαστιά στο θέατρο Κοτοπούλη (1924) -- Ηρακλής Χατζηιωαννίδης. Οι κληρονόμοι του Κροίσου, ένα αθησαύριστο έργο του Άγγελου Τερζάκη -- Νίκος Φωτόπουλος, Ανδρέας Θανασούλας. Κοινωνικές ταυτότητες, πολιτισμικές ετερότητες και διαλεκτικές συγκρούσεις στο θεατρικό έργο της Χρύσας Σπηλιώτη Φωτιά και νερό -- Κωνσταντίνα Ζηροπούλου. Η έννοια της γυναικείας ετερότητας και οι αποτυπώσεις της στο θέατρο του Ανδρέα Στάικου -- Καλλιόπη Εξάρχου. Ο ανθρωπισμός ως παραβατικότητα στο θέατρο του Δ. Δημητριαδη -- II. ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΜΕΤΑΠΛΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ -- Άννα Σταυρακοπούλου. “με δυνατές τσεκουριές να γκρεμίση όλα τα ιδανικά”: οι πρώτες αντιδράσεις των λογίων γυναικών στην Ελλάδα για τον Ίψεν -- Μαρία Σπυριδοπούλου. Η πρόσληψη του γαλλικού θεάτρου ως ετερότητας στον ελληνικό περιοδικό Τύπο του 19ου αιώνα: μια πρώτη προσέγγιση -- Γρηγόρης Ιωαννίδης. O προσδιορισμός της «ιθαγένειας» στο ελληνικό θέατρο της δεκαετίας του ΄70 -- Ευσεβία Χασάπη-Χριστοδούλου. Το θέατρο ατόμων με αναπηρία στην Ελλάδα: Θέατρο Κωφών Ελλάδος, ΘΕ.ΑΜ.Α. (Θέατρο Ατόμων με Αναπηρία), Θεατρική Ομάδα Κωφών, “Τρελά Χρώματα” και Ομάδα “Εν Δυνάμει” -- III. Η ΕΠΙ ΣΚΗΝΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ «ΑΛΛΟΥ» -- Νικόλαος Μάμαλης. Η σκηνική μουσική στις θεατρικές διδασκαλίες του Θωμά Οικονόμου και η ορχήστρα του Βασιλικού Θεάτρου (1901-1906) -- Αλεξία Αλτουβά. Ο ηθοποιός ως ραψωδός: το εγχείρημα του Γεωργίου Μπούρλου να φέρει στο επίκεντρο της δραματικής τέχνης το Ομηρικό έπος -- IV. ΟΨΕΙΣ ΤΗΣ ΕΤΕΡΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ
(Επιμ. Μαρία Βελιώτη-Γεωργοπούλου) -- Ιωάννα Παπαγεωργίου και Σπύρος Τούλιος. Εθνο-θρησκευτική ταυτότητα και ετερότητα στα ηρωικά έργα του Καραγκιόζη. Μια πρώτη προσέγγιση -- Ανθή Χοτζάκογλου. Ο Καραγκιόζης νικητής ψευδολογίας: μία ακατάγραφη συνδιάλεξη του ελληνικού θεάτρου σκιών με το παραμύθι μέσα από το παράδειγμα
επιβίωσης των παραμυθιακών τύπων Aarne – Tompson – Uther 1920 και 1960D/G σε παραστάσεις Καραγκιόζη -- B. ΝΕΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ (Επιμ. Βαρβάρα Γεωργοπούλου) -- Βενετία Θεοδωροπούλου. Η ιστορική διαμόρφωση της ταυτότητας του ηθοποιού “παιδιούθαύματος” ως μίας πολυδιάστατης και ιδιάζουσας μορφής ετερότητας στο νεοελληνικό θέατρο.Μία γενική θεώρηση -- Κώστας Καρασαββίδης. Ο Ανδρέας Σ. Δε Κάστρο στην Αθήνα (Οκτώβριος 1881-Μάιος 1883): Κόμης ή παρίας; -- Σταύρος Νίκας. “Oρθόδοξη Ησυχία” και “Ανορθόδοξη δράση” στο έργο του Γιώργου Θεοτοκά, Η άκρη του δρόμου -- Κωνσταντίνα Σταματογιαννάκη. Θ. Ν. Συναδινός: ένας άλλος υπολογίσιμος -- Ευδοκία Δεληπέτρου. Οι Αμερικάνοι στην κρατική σκηνή του ψυχρού πολέμου. Το “κεντρώο διάλειμμα” και ο Κάρολος Κουν -- Παναγιώτης Μιχαλόπουλος. Η θέση του σκηνοθέτη στο Εθνικό Θέατρο από τη μεταξική Δικτατορία έως τη λήξη του Εμφυλίου Πολέμου. Ένα συνοπτικό διάγραμμα -- Έλενα Σταματοπούλου. Η εικόνα του αριστερού στις νεοελληνικές επικαιρικές “πολιτικές” κωμωδίες της μεταπολεμικής περιόδου -- Ιωάννης Κάππας, Χριστιάννα Γεωργιάδου. Κοινωνική ετερότητα και μυθοπλασία: Η εθνική ταυτότητα και ηπαραβατικότητα ως όψεις του έτερου στη σύγχρονη θεατρική σκηνή. -- Αθανάσιος Διάκος-Η επιστροφή της Λένας Κιτσοπούλου και Ισορροπία του Nash της Πηγής Δημητρακοπούλου -- Ελένη Βελεγράκη. Ταυτότητα και ετερότητα στο νεοελληνικό θέατρο από μεταπολίτευση
στο σήμερα: Η Νίκη της Λ. Αναγνωστάκη και Γυναίκα και λύκος της Έ. Πέγκα -- Αικατερίνη Θεοδωράτου. H ψυχική ασθένεια στο έργο του Βασίλη Κατσικονούρη: Κοινωνική απόκλιση ή οντολογική ετερότητα; --

τ.3. ΕΤΕΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΘΕΑΤΡΟ (επιμέλεια Μαρίνα Κοτζαμάνη-Αθανάσιος Μπλέσιος) -- Ι. ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ -- Ξένια Γεωργοπούλου. Ωραία ή λέξη 'νόμιμος'!: Οι νόθοι στον Σαίξπηρ -- Αγγελική Ζάχου. Η μουσική και ο ήχος ως σημεία ετερότητας στη δραματουργία του Σαίξπηρ -- Σοφία Φελοπούλου. Εαυτότητα και ετερότητα στον Στρίντμπεργκ και τον Μπεκετ -- Θωμάς Σωμεωνίδης. Η ετερότητα στο θέατρο του Samuel Beckett μέσα από τη σκοπιά της φιλοσοφικής αισθητικής -- Ελένη Γκίνη. Enzo Cormann Storms Still, Η θύελλα επιμένει: ετερότητα και διακείμενες ταυτότητες -- Χριστίνα Οικονομοπούλου. Η περιπέτεια της Τζιχάντ και η επιλογή της μουσουλμανικής μαντήλας ως πράξεις ετερότητας εν μέσω δυτικοευρωπαϊκού πολιτισμού: Ismael Saidi, Myriam Marzouki -- ΙΙ. ΣΚΗΝΙΚΗ ΠΡΑΞΗ -- Μαρίνα Κοτζαμάνη. Emily Jacir Sophie Calle: καταστολή, παράβαση και συλλογικότητα στη σύγχρονη τέχνη -- Αθηνά Στούρνα. Τρώγοντας τον "άλλον" μέσα στο θέατρο: η βρώση ως μέσον κατανόησης και αποδοχής του διαφορετικού -- Αύρα Σιδηροπούλου. Ψηφιακές Ταυτότητες σε Κρίση. Η Ετερότητα του Αυθεντικού στη Σύγχρονη Σκηνική Πράξη -- Pavlina Sipova. Αριστοφάνης avant-garde και μενιφέστο ειρήνης (Τσεχοσλοβακία 1923-1934) -- Χριστίνα Παλαιολόγου και Βασιλική Χρυσοβιτσάνου. Θέατρο ντοκουμέντο και παραστατικές τέχνες: Η παράσταση του William Kentridge Ubu and the Truth Commission -- Ελένη Παπαλεξίου. Ανθρωπόμορφα ρομπότ επί σκηνής. Εικόνες από ένα κοντινό μέλλον -- ΙΙΙ ΝΕΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ -- Ιρένα Μπογκντάνοβιτς. Η γελοιοποίηση του <<άλλου>> στην κωμωδία της νοτιοανατολικής Ευρώπης κατά τον 16ο και 17ο αιώνα -- Ελίνα Νταρακλίτσα. Μορφές και μεταμορφώσεις στη δραματουργία του Carlo Gozzi. Οι παραμυθιακοί δρόμοι της ετεροτοπίας -- Βάνια Παπανικολάου. Μπέρναρντ Σω - Χρήστος Δαραλέξης: Εκλεκτικές συγγένειες Ετερότητας -- Αλίκη Αντωνοπούλου. Ψυχική και κοινωνική διαφορετικότητα στον Ερρίκο Δ' του Πιραντέλλο -- Μαρία Χαμάλη. Το <<άλλο>> φύλο: στοιχεία ετερότητας του θυληκού και του αρσενικού στη δραματουργία του Τενεσί Ουίλλιαμς -- Ελένη Γεωργίου. Ο "άλλος" αδελφός: η ετερότητα στη θεατρική αποτύπωση των εμφυλίων πολέμων σε Βαλκάνια, Ιρλανδία, Ισπανία, Ελλάδα -- Ολυμπία Γλυκιώτη. Περί πολέμου και περί φιλίας: η ετερλογία στον Αγώνα νέγρου και σκύλων του Μπερναρντ-Μαρί Κολτέζ -- Ναταλία Μηνιώτη. Το φεστιβάλ των Συρακουσών ως πεδίο ανάδειξης της κοινωνικής και πολιτισμικής ετερότητας της Νότιας Ιταλίας -- Μαρίνα Μέργου. Όψεις της ετερότητας στο απαγορευμένο γυναικείο τελετουργικό χοροθέατρο Μαγιόνγκ της Μαλαισίας -- Χριστιάνα Μόσχου και Αλέξανδρος Ιωάννου. Αστικό Κοινοτικό Θέατρο, από το φόβο στη δράση: Το παράδειγμα της παράστασης Relatos de Feminicidio -- ΤΕΧΝΩΝ ΔΙΑΛΟΓΟΙ -- Χρήστος Καρδάρας. Η ετερότητα στα μικρασιατικά και ρεμπέτικα τραγούδια της μετανάστευσης και της προσφυγιάς -- Χαράλαμπος Μηνάογλου. <<Του Αλέξανδρου και του Δαρείου>>: Ο Φαναριώτης δραγομάνος και ο Dario του Felice Alessandri -- Κωστούλα Καλούδη. Ο εξόριστος της κεντρικής λεωφόρου: περιθώριο, διαφορετικότητα και θεατρικότητα στο Νέο Ελληνικό Κινηματογράφο -- Ανη Κοντογιώργη. "¨Ήταν κάποτε ένα παιδί που λάτρευε το θέατρο...". Το σκηνογραφικό έργο του Γιάννη Τσαρούχη: από την προσωπική ετερότητα στη συλλογική ταύτιση -- Αση(μίνα) Δημητρο(υ)λοπούλου. Προσέγγιση και σύνθεση της σκηνικής εικόνας στην παράσταση Ακυβέρνητες Πολιτείεες - Η Λέσχη του Στρατή Τσίρκα - δημιουργώντας με τα πλαστικά στοιχεία της ετερότητας -- Κάτια Σαβράμη. Σώματα τρίτης ηλικίας σε παραστάσεις σύγχρονου χορού -- Ιωάννα Τζαρτζάνη. Μοντερνισμός, Εθνικισμός, Κοσμοπολιτισμός: Η πολιτική της ταυτότητας και η ανάπτυξη του σύγχρονου χορού στην Ελλάδα -- Αργύρης Καλέρης. Η Αγία Ιωάννα στο σφαγείο του Ντόγκβιλ. Η κατασκευή της εργασίας ως Ξένου στα σύνορα μεταξύ θεάτρου και κινηματογράφου -- Ι. ΝΕΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ. Δήμητρα Αναστασιάδου. Ο ξένος ώς Αλλος εαυτός. Στο αρχαίο δράμα και στον Ξεπεσμένο Δερβίση του Αλ. Παπαδιαμάντη -- Ξένια Αηδονοπούλου. Διαδρομές του σώματος: φύλο και ετερότητα μέσα από τις παραστάσεις του χοροθέατρου Οκτάνα -- Μιράντα Βατικιώτη. Ερευνα μέσω της Κίνησης: Διευρευνώντας την ετερότητα μέσω της σωματοποίησης στην παράσταση Δεν με χωρά ο τόπος / Μήδεια της ομάδας Πλεύσης -- Χρήστος Νταμπακάκης. Θέατρο, Κινηματογράφος και ετερότητα: Στοιχεία θεατρικότητας στην κινηματογραφική απεικόνιση της αντικουλτούρας ρων χίπις. Το παράδειγμα των ταινιών: Η θεία μου η χίπισσα και Μαριχουάνα στοπ -- ΘΕΑΤΡΟΠΑΙΔΑΓΩΓΙΚΑ -- Αντώνιος Λενακάκης, Μαρία Κολτσίδα. Θεατροπαιδαγωγική και Αναπηρία: Μια έρευνα για το ρόλο της θεατρικής σύμπραξης αναπήρων και μη ανάπηρων ηθοποιών στη δημιουργία μιας θεατρικής παράστασης -- Αστέριος Τσιάρας. Το Διαδικαστικό Δράμα ως Μέσο Διαχείρισης της Ετερότητας στη Σχολική Τάξη: Μία έρευνα δράσης στο 3/θ Δημοτικό σχολείο Νέας Τίρυνθας -- Στέλιος Κρασανάκης. Η εταιρική κατεύθυνση του θεάτρου της ετερότητας. Το θεραπευτικό θέατρο -- Μάρθα Κατσαρίδου, Koldo Vio. Για έναν πολιτισμό της ειρήνης -- Κλειώ Φανουράκη. Από την παιδική νεοπλασία στην τρίτη ηλικία με οδηγό τη δραματική τέχνη -- Μάγδα Βίτσου, Κώστας Μάγος. Η "Aynur" στην τάξη: Διδακτική προσέγγιση της προσφυγικής ταυτότητας με χρήση της "Persona Doll" -- Κατερίνα Κωστή. Στη σκηνή των αναμνήσεων: δραματική τέχνη και τρίτη ηλικία -- ΝΕΟΙ ΕΡΕΥΝΗΤΕΣ. Μαριάννα Γιωτάκη, Κώστας Μάγος. Η συμβολή του Θεάτρου του Καταπιεσμένου στην κατανόηση της οικονομικής κρίσης και την προσέγγιση της ετερότητας -- Μαρία Ανδρ. Σπυροπούλου. <<Σταχομαζώχτρα>>: Διασκευή στο ομότιτλο διήγημα του Α. Παπαδιαμάντη. Μια παράσταση βασισμένη στη σημειολογία του θεάτρου και στη νοηματική γλώσσα από ακούοντες-κωφούς, κωφούς-ακούοντες μαθητές -- Βαλεντίνα Μιχαήλ. Ενα πειραματικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα Δραματικής Τέχνης στην Εκπαίδευση ενηλίκων που απευθύνεται σε κρατούμενους φυλακής. Από την Παρέμβαση στην Παρουσίαση. Ελενα Καϊάφα. Ενδυνάμωση των κοινωνικών δεξιοτήτων μέσω της δραματικής τέχνης σε άτομα με ειδικές ικανότητες -- Σπύρος Πετρίτης. Το Θέατρο της Σιωπής: Ο μίμος δεν είναι μιμητής, αλλά ένας δημιουργός.

Η έννοια της ετερότητας (της ιδέας του «άλλου» στις διάφορες εκφάνσεις της ως προς το φύλο, την εθνικότητα και την εθνότητα, την κοινωνική, ιδεολογική και πολιτισμική διαφορετικότητα) απαντάται ευρύτατα στη δραματουργία από το αρχαίο έως και το σύγχρονο θέατρο και έχει καθορίσει τη θεωρία και την πρακτική του θεάτρου. Πρόκειται για μία θεματική η οποία καλύπτει ένα ευρύ φάσμα ερευνητικών και καλλιτεχνικών ενδιαφερόντων και επιδέχεται διεπιστημονικές μεθοδολογικές προσεγγίσεις. Το συνέδριο στοχεύει στην ανάλυση και ανάδειξη της σχέσης του θεάτρου με όψεις της ετερότητας και στη διερεύνηση της αποτύπωσης της έννοιας του «άλλου» στη δραματουργία και τη σκηνική πράξη σε διαφορετικές χρονικές περιόδους και σε ποικίλα κοινωνικά, ιδεολογικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα.