Ομοερωτισμός και ελληνική σκηνή : από το "αιρετικόν πάθος" στην "ορατότητα". Η πρόσληψη του παγκόσμιου θεάτρου / Κωνσταντίνος Κυριακός.

Περιλαμβάνει βιβλιογραφία και ευρετήριο.

Εισαγωγή: Από τη «διαστροφή» της μεσοπολεμικής περιόδου στην εποχή του σκηνικού μεταμοντερνισμού: Προς μια εξέταση των φάσεων και των ιστορικών κύκλων του θέματος
Στόχοι της έρευνας, όροι της πρόσληψης, μεθοδολογία της τεκμηρίωσης
Κεφ.1 Γυναίκες, άλλες -- Από την «περίεργη ηθική διαστροφή» στις «γυναίκες της διαφοράς»: Από την "Αιχμάλωτο" στα "Δάκρυα της Πέτρα φον Καντ" -- Μεσοπολεμικές εικόνες.
Κυβέλη και Κοτοπούλη: "Η αιχμάλωτος" του Εδουάρδου Μπουρντέ και "Η γκαρσόν" του Βικτόρ Μαργκερίτ -- "Οι αθώες" της Λίλιαν Χέλμαν από τον θίασο Κατερίνας (1938 και 1961) -- «Κράμα θολού σεξουαλισμού» και «παραγαμήλιοι δεσμοί»; "Ο σκοτωμός της αδελφής Τζορτζ" του Φρανκ Μάρκους (θίασος Κατερίνας, 1966) -- Η αρρώστια του έρωτα: "Τα πικρά δάκρυα της Πέτρα φον Καντ" του Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ από τον θίασο «Πράξη» (1987), σε σκηνοθεσία Ρούλας Πατεράκη -- Γυναίκες: Μύθος, ιστορία, τέχνη -- Γυναίκες μέσω ανδρικού βλέμματος/Γυναίκες από γυναίκε -- Έργα του ρεαλιστικού ψυχολογικού θεάτρου και της ιψενικής σχολής: «ανδρογυναίκες»/«νέες γυναίκες»/«υποχρεωτική ετεροφυλοφιλία» -- Δύο γερμανόφωνα έργα με σημαντικούς λεσβιακούς χαρακτήρες: "Λούλου" του Φρανκ Βέντεκιντ και "Άρρωστα νιάτα" του Φρανκ Μπρούκνερ
Υπό ανδρικό βλέμμα (Ζαν-Πολ Σαρτρ/Χάρολντ Πίντερ) και υπό ανδρικό ομοφυλόφιλο βλέμμα --

Κεφ.2 «Υπόγεια» και «απόκεντρα»; Από το «Θέατρο Τέχνης» του Κάρολου Κουν στο «Θέατρο Έρευνας» του Δημήτρη Ποταμίτη -- «Θέατρο Τέχνης»: Στα έγκατα - Λίγο πριν από τη λήξη του Εμφύλιου Πολέμου: Ένα χάρτινο φεγγαράκι για την Μπλανς ("Λεωφορείο ο πόθος" στο «Θέατρο Τέχνης», 1949) -- Είναι το "Ξαφνικά πέρσι το καλοκαίρι" ένας ομο-ερωτοφοβικός εφιάλτης; -- «Ένας Ιππόλυτος της κοιλάδας του Μισισιπή, γεμάτος ερωτηματικά και αγκάθια»: "Η Λυσσασμένη γάτα" στον θίασο Δημήτρη Μυράτ - Βούλας Ζουμπουλάκη (1955) -- Επί σκηνής ομοφυλόφιλοι: Τα υπόλοιπα έργα -- Ανασφαλή αρσενικά και αγοροκόριτσα: Ουίλιαμ Ινγκ -- Το φιλί και οι σημασίες του: "Ψηλά από τη γέφυρα" του Άρθουρ Μίλερ στο «Θέατρο Τέχνης» (1958) -- «Θολά, σκοτεινά, "υπόγεια" αισθήματα»: Η δραματουργία του Ζαν Ζενέ -- Σε ποιον ανήκει το παγκάκι; "Η ιστορία του ζωολογικού κήπου" του Έντουαρντ Άλμπι («Θέατρο Τέχνης», 1963) -- «Τέτοια απίθανη βρωμιά δεν έχει ξαναπαρουσιαστεί, μήτε και τέτοια βωμολοχία έχει ακουστεί»: "Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ;" του Έντουαρντ Άλμπι («Θέατρο Τέχνης», 1966) -- «Θέατρο Έρευνας»: Όχι πια αγοραίοι «τοιούτοι» -- Ο μεσήλικας ψυχίατρος και το αγόρι: "Έκβους" του Πίτερ Σάφερ («Θέατρο Έρευνας», 1975 και 1986) -- «Ντιλεταντισμοί»: "Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι" του Όσκαρ Ουάιλντ («Θέατρο Έρευνας», 1976) -- Μια «ερωτική εποποιία ειδικού τύπου;»: Ερωτική τριλογία του Χάρβεϊ Φέρστιν («Θέατρο Έρευνας», 1983) -- Ο δύσκολος νόμος της αγάπης: "Άγγελοι στην Αμερική" του Τόνι Κούσνερ («Θέατρο Έρευνας», 1993) --

Κεφ.3. Μορφές και θέματα της γκέι/κουίρ κουλτούρας. Όσκαρ Ουάιλντ: «Άγιος και μάρτυρας». Από τις βιογραφικές δραματοποιήσεις στις μεταμοντέρνες αναγνώσεις μιας (δυνάμει) camp αισθητικής -- Δημοφιλείς, αλλά με ποιον τρόπο; -- Σόμερσετ Μομ και Νόελ Κάουαρντ -- Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και Ζαν Κοκτό -- Τέρενς Ράτιγκαν και Τέρενς ΜακΝάλι, Ανρί ντε Μοντερλάν και Μπερνάρ Μαρί Κολτές -- Πιερ Πάολο Παζολίνι και Ράινερ Βέρνερ Φασμπίντερ -- Ιστορία/Τέχνη --
Κεφ.4. Εποχές καμπής και παραστάσεις με σημασία -- Λίγη ή καμιά συμπάθεια... -- Τα δράματα της βρετανικής «οργισμένης γενιάς» -- <<Δρόμοι του Βερολίνου>>: Μπεντ (θίασος Γιάννη Φέρτη και Πέτρου Φυσσούν, 1980, σκηνοθεσία Γιώργος Θεοδοσιάδης -- Αλλοι (μεταγενέστεροι) εγκλεισμοί/εγκλωβισμοί -- <<Από τη λεωφόρο Συγγρού στο κατεστημένο>>: Η Μπέττυ στο Πρόσωπα φυσικά και αλλόκοτα (1981, σκηνοθεσία Γιάννης Διαμαντόπουλος) -- Το μπουλβάρ αλλιώς: Το κλουβί με τις τρελές (1976, σκηνοθεσία Γιάννης Δαλιανίδης), Η χοντρή μου φίλη (1976), Ξανθιά φράουλα (1980, σκηνοθεσία Γιάννης Διαμαντόπουλος), Η ...δικιά μας (1983, θέασος Ρηγόπουλου και Αναλυτή) -- Οι αμοραλιστικές <<φάρσες>> του Τζο Όρτον, μεταφρασμένες από τον Παύλο Μάτεσι στο <<Απλό Θέατρο>> των Χρήσου Πολίτη και Αντώνη Αντύπα (δεκαετία 1980) -- Κεφ.5. Θέματα και χαρακτήρες
Κεφ.6. Ο ομοερωτισμός των κλασικών
Κεφ.7. Εποχές βίας και πρόκλησης
Κεφ.8. Η δραματουργία της μεταμφίεσης
Παραρτήματα
Ι: Πίνακες Παραστάσεων
ΙΙ: Τεκμηρίωση, Παραστάσεις Αναφοράς (Παραστασιογραφία και Κριτικογραφία)
Βιβλιογραφία
Ευρετήρια